«حضرت» مجیدی در اسکار!
من وقتی شنیدم فیلم «محمد رسول الله» نماینده ایران در آکادمی اسکار شد
واقعاً کیف کردم. خب در تاریخ سینما این اولین باری است که یک پیامبری دو
دفعه کاندیدای اسکار می‌شود. از قضا دفعه اولی هم که این فیلم کاندیدای
اسکار شد، ببینید دشمن تا کجاها نفوذ کرده بود که برای تخریب شخصیت «محمد
رسول الله»، آنرا در بخش «موسیقی متن» کاندیدای اسکار کرد و آخرش هم هر
چقدر هم که مصطفی عقاد تلاش کرد، باز هم به زور اسکار موسیقی را به «حضرت»ش
دادند. اینهمه «حضرت» تلاش کرد از طریق جلوگیری از ترویج موسیقی جلوی
اشاعه فحشا در جهان را بگیرد، آخر سر برداشتند به خودش اسکار موسیقی دادند.
ای جرثقیل توی آن اسکار سیاسی‌تان!
من امیدوارم که «حضرت» مجیدی ایندفعه پک و پوز دشمن را بیاورد پایین و در قسمت «همهمه ته سانس» اسکار بگیرد. واقعاً اگر هم آکادمی اسکار چنین قسمتی تا حالا نداشته از کم‌کاری دشمن فرضی است. الآن این «حضرت» مجیدی هیچی هم اگر نداشته باشد یک‌عالمه سر و صدا دارد. همین بسیج مردمی که مثل همیشه همینطوری خودجوش برای تماشای این فیلم شکل گرفت، اگر در جنگ ایران و عراق تشکیل داده بودند، کل جنگ تحمیلی بدون نیاز به زحمت جمشید آریا دو هفته‌ای کنتراتی تمام شده بود.
خب بیچاره مجیدی هم دست خودش نیست. روزها عبدالکریم سروش را تکفیر می‌کند، شب‌ها برای اسکار فیلم می‌سازد یعنی برای اسکار که فیلم نمی‌سازد، فیلمش همینطوری خودجوش کاندید اسکار می‌شود. من واقعاً امیدوارم بعد از فجایع «جدایی نادر از سیمین» در اسکار که مثل نوبل شیرین عبادی کاملاً یک جایزه‌ی سیاسی بود، «حضرت» مجیدی بتواند مشت محکمی به عبدالکریم سروش بزند و لااقل ایندفعه دیگر با توسل به «حضرت»ش یک اسکاری چیزی بگیرد.
بنده به جوامع غربی هم توصیه می‌کنم حالا که روابط تا چند وقت دیگر که رهبری سکسکه‌اش بگیرد حسنه شده، از فرصت استفاده کنند و به‌جای اینکه فولکس واگن مواظب لایه اوزون و رنو دوازده در هشتاد سوپاپ بما بیندازند، بیایند خیلی مستقل و بی‌طرفانه به «حضرت» مجیدی اسکار بدهند که برای همه بیشتر از قبل معلوم بشود که جایزه‌ی اصغر فرهادی کاملاً سیاسی بوده. الآن در همان هالیوود همه به‌درستی می‌دانند که مقام معظم رهبری ما غیر از تخصص در کهکشان راه شیری و آخرین تغییرات جدول مندلیف بگیر بیا تا آداب رستن شرم‌گاه و تیمم بدل از وضو، در حوزه سینما هم مشاهدات منحصر به‌فردی دارد و فلذا وقتی ایشان از «حضرت» مجیدی خوشش می‌آید پس لابد یک چیزی می‌داند وگرنه چطر از اصغر رهادی هیچوقت خوشش نیامده؟
یک حسن دیگر اینکه «حضرت» مجیدی اسکار بگیرد این است که برخلاف سایر همکارانش، موقع برگشتن به ایران دیگر ما اینهمه نگران نیستیم که یک‌وقتی خدای نکرده بگیرندش. سرویس فرهنگی خبرگزاری شبه نظامی فارس هم دیگر بی‌خودی مجبور نمی‌شود بنویسد فلانی موقع دریافت اسکار، رژیم صهیونیستی را محکوم کرد و به عوامل کشتار حجاج در مکه هم بد و بیراه گفت.
خب برگزار کنندگان اسکار حتماً خبر دارند که در ایران هیچ فیلم‌سازی به‌خاطر ابراز عقیده‌اش از کار محروم نیست. مثلاً همین جعفر پناهی که الآن چند سال است به میل خودش دیگر فیلم نمی‌سازد، اگر همین الآن بردارد به میل «خودش» در بیت رهبری، برای سومین بار زندگی‌نامه حضرت را بسازد خیال «خودش» و ما و بقیه را راحت کرده. رامبد جوان هم یک مسابقه بگذارد که الآن «حضرت» پناهی اسکارتره یا «حضرت» مجیدی؟ البته در هر حال «حضرت» فقط مجیدی!
من امیدوارم که «حضرت» مجیدی ایندفعه پک و پوز دشمن را بیاورد پایین و در قسمت «همهمه ته سانس» اسکار بگیرد. واقعاً اگر هم آکادمی اسکار چنین قسمتی تا حالا نداشته از کم‌کاری دشمن فرضی است. الآن این «حضرت» مجیدی هیچی هم اگر نداشته باشد یک‌عالمه سر و صدا دارد. همین بسیج مردمی که مثل همیشه همینطوری خودجوش برای تماشای این فیلم شکل گرفت، اگر در جنگ ایران و عراق تشکیل داده بودند، کل جنگ تحمیلی بدون نیاز به زحمت جمشید آریا دو هفته‌ای کنتراتی تمام شده بود.
خب بیچاره مجیدی هم دست خودش نیست. روزها عبدالکریم سروش را تکفیر می‌کند، شب‌ها برای اسکار فیلم می‌سازد یعنی برای اسکار که فیلم نمی‌سازد، فیلمش همینطوری خودجوش کاندید اسکار می‌شود. من واقعاً امیدوارم بعد از فجایع «جدایی نادر از سیمین» در اسکار که مثل نوبل شیرین عبادی کاملاً یک جایزه‌ی سیاسی بود، «حضرت» مجیدی بتواند مشت محکمی به عبدالکریم سروش بزند و لااقل ایندفعه دیگر با توسل به «حضرت»ش یک اسکاری چیزی بگیرد.
بنده به جوامع غربی هم توصیه می‌کنم حالا که روابط تا چند وقت دیگر که رهبری سکسکه‌اش بگیرد حسنه شده، از فرصت استفاده کنند و به‌جای اینکه فولکس واگن مواظب لایه اوزون و رنو دوازده در هشتاد سوپاپ بما بیندازند، بیایند خیلی مستقل و بی‌طرفانه به «حضرت» مجیدی اسکار بدهند که برای همه بیشتر از قبل معلوم بشود که جایزه‌ی اصغر فرهادی کاملاً سیاسی بوده. الآن در همان هالیوود همه به‌درستی می‌دانند که مقام معظم رهبری ما غیر از تخصص در کهکشان راه شیری و آخرین تغییرات جدول مندلیف بگیر بیا تا آداب رستن شرم‌گاه و تیمم بدل از وضو، در حوزه سینما هم مشاهدات منحصر به‌فردی دارد و فلذا وقتی ایشان از «حضرت» مجیدی خوشش می‌آید پس لابد یک چیزی می‌داند وگرنه چطر از اصغر رهادی هیچوقت خوشش نیامده؟
یک حسن دیگر اینکه «حضرت» مجیدی اسکار بگیرد این است که برخلاف سایر همکارانش، موقع برگشتن به ایران دیگر ما اینهمه نگران نیستیم که یک‌وقتی خدای نکرده بگیرندش. سرویس فرهنگی خبرگزاری شبه نظامی فارس هم دیگر بی‌خودی مجبور نمی‌شود بنویسد فلانی موقع دریافت اسکار، رژیم صهیونیستی را محکوم کرد و به عوامل کشتار حجاج در مکه هم بد و بیراه گفت.
خب برگزار کنندگان اسکار حتماً خبر دارند که در ایران هیچ فیلم‌سازی به‌خاطر ابراز عقیده‌اش از کار محروم نیست. مثلاً همین جعفر پناهی که الآن چند سال است به میل خودش دیگر فیلم نمی‌سازد، اگر همین الآن بردارد به میل «خودش» در بیت رهبری، برای سومین بار زندگی‌نامه حضرت را بسازد خیال «خودش» و ما و بقیه را راحت کرده. رامبد جوان هم یک مسابقه بگذارد که الآن «حضرت» پناهی اسکارتره یا «حضرت» مجیدی؟ البته در هر حال «حضرت» فقط مجیدی!
