به دو دلیل ایران نظارت بین المللی بر حقوق بشر را رد کرد :
دلیل اول : ایران خودش ناظر حقوق بشر تمام بین الملل است . می‌گوئید نه همین الآن یکنفر را در خارج کشور (جز سوریه) تحریک کنید که بزند توی گوش یکنفر دیگر (دلیل و نحوه‌ی اجراء حکم اصلاً مهم نیست) از همان لحظه احمدی نژاد عکس یارو را می‌گذارد توی جیبش بلافاصله در گفتگوی تلویزیونی با یک خبرنگار ترجیحاً خانم که با کرست جلویش نشسته از دولت آن کشور می‌خواهد که دست از این فجایع بردارد و می‌گوید اینجا تا پای گربه می‌رود زیر چرخ وانت فوری ده تا قطعنامه علیه ما صادر می‌کنند اینا اینم عکس یارو . در انتها احمدی نژاد از دولت آن کشور می‌خواهد که به خواسته بر حق ملت همان کشور که خواستار سرنگونی کامل دولت و قطع رابطه با امریکا هستند گوش بدهد و سه تا غلط هم از ترجمه‌ی انگلیسی به اسپانیائی حرفهایش از خبرنگار می‌گیرد و چنانچه بعد از این مصاحبه کسی متوجه نشد که چرا ایران هیچ احتیاجی به نظارت بر حقوق بشر ندارد دکتر برود خوب میشود .
دلیل دوم : پس فردا موشک جبرئیل 3 با موفقیت آزمایش میشود و فیروزآبادی اعلام می‌کند که هدف از این موشک نابود کردن اسرائیل و کلاً هر کسی که سر راه موشک باشد است . این موشک قابلیت نصب همه جور کلاهکی غیر از کلاهک عادی دارد و می‌تواند از سرخس تل آویو را بزند . همزمان هیجده هزار سانتریفیوژ جدید در مرقد امام نصب و راه اندازی میشود که قابلیت غنی سازی هشت کیلو اورانیوم در هفته را دارد که صرفاً برای مصارف پزشکی و کاشت ناخن و رفع پیسی کاربردهای وسیعی دارد . شورای امنیت فوراً سی و هشت‌تا جلسه‌ی فوری تشکیل می‌دهد که طی آن این سوال مطرح میشود که اگر اینها اینهمه اورانیوم را بریزند توی کلاهک آن موشک جبرئیل 3 آنوقت چه خاکی سرمان بریزیم ؟ حقوق بشر علی الحساب میشود گور پدرش و در عوض سه‌تا قطعنامه‌ی دیگر که به هر چیزی ربط دارد جز حقوق بشر صادر و بلافاصله رزمایش ناموس 4 بمدت یک هفته در تهران با موفقیت به اجراء درمی‌آید !
ضمناً اگر کسی می‌داند که چرا وبلاگ ما در ترکیه فیلتر شده به مخابرات ترکیه هم بگوید آنها خودشان بما خبر می‌دهند .
