.
ميخواهم از رفقايم خواهش كنم براي شش سالگي وبلاگ آسد ممل آقا تولد بگيرند . كمي از خستگي اش را بگيريم . نه كه فقط او خسته باشد . همه شان خسته اند . ما هم همه مان خسته ايم . چقدر صبح تا به شب گشتيم تا مو را از ماست بكشيم بيرون ، چقدر خبرهائي از اسرايمان منتشر كرديم كه كسي تاب خواندنش را هم نداشت ، چقدر بخاطر خبرهاي همديگر گريه كرديم ؟ خب حالا كه بعد بوقي مناسبتي شده و ميشود شادي كرد چرا نكنيم ؟ بگذار بعد بوقي تولدي هم گرفته باشيم بلكه اين قر پيچيده مان را هم بالاخره ريخته باشيم يكجائي !
بطحي يكي است از دههائي كه همه شان را دوست داريم . تاجزاده كه از بس مثل كوه مي ماند دوست دارم بهش بگويم دماوند . زيدآبادي كه همان شما بهترين اسم را رويش گذاشتيد : شرف ! نبوي كه وقتي لبخند ميزند به غش و ضعف مي افتد آدم . عطريانفر البته دفعه اول نيست كه كانال عوض ميكند ولي علي الحساب جمالشو عشق است ! همه شان . ابطحي ولي غير از تمام اينها از اهال وبلاگستان هم هست . ابطحي همشهري ما است . حالا اگر ادعا ميكند بچه مشهد است آن ديگر گردن خودش !
از تمام رفقايم دعوت ميكنم در اين تولد شركت بكنند . تمام آنهائيكه بخاطر كم شدن يك مو از سر همين ابطحي دهها مطلب نوشتند و عكس و پوستر ساختند و منتشر كردند شوخي و جدي . شكر خدا رفقاي اينكاره آنقدر زيادند كه بردن اسمشان سه تا وب نوشته ها ميخواهد . همينجا به همه شان اعلام ميكنم كه به حساب من همه دعوت ! اصلاً چرا ما فقط شريك غمها باشيم ؟ حالا كه شادي است تنها تنها ؟
از آقاي بالاترين ممنونم كه ميزباني اين تولد را تقبل كرد . خيلي خيلي ممنونم ...
