درست روزی که احمدی نژاد را با هلیکوپتر بردند بهارستان ...
چه تصادفی ! امروز درست سه سال بعد از اینکه احمدی نژاد برای انجام مراسم تحلیفش در «خانه ملت ایران» ناچار شد مسیر را با هلیکوپتر طی بکند حمید سوریان در المپیک طلا گرفت . آنهم بعد از چهل سال . چهل سالی که در هیچ جای آن کسی «مجبور» نشده بود یک مسافت نیم ساعته را از «ترس ملت» با هلیکوپتر طی بکند . کسی که با عزادار کردن من و رفقایم که حدود دو ماه بود که بی‌وقفه در خیابان‌ها بودیم خودش را به تحلیف رساند و همین مرد طلائی امشب ایران که در حالت عادی باید به وجودش افتخار کنیم و سر تا پایش را طلا بگیریم ، کمی بعد بدون اینکه چیزی را دیده باشد یا خواسته باشد که دیده باشد خودش را دوان دوان به دفتر آن جناب رساند و مدال جهانی‌اش را به «نوکر ملت ایران» تقدیم کرد ...
به این فکر می‌کنم که اگر بجای رفقای ما ، همین حمید سوریان اگر یک صدم همین اتفاقات برایش می‌افتاد تا حالا دنیا را از سر و صدای خودش کر کرده بود . الآن هم حتماً -کما اینکه هر بار هم اتفاق افتاده- در یک کشوری تقاضای پناهندگی داده بود و سرگردان بود . و اگر می‌پرسیدی هم شک نکن که می‌گفت آمده است تا «بخاطر ملت ایران» دست به افشاگری بزند کما اینکه پیش از او همین کرده‌اند ...
ما ملتی هستیم که باید حتماً خوشحال بشویم . فرقی ندارد که چطوری خوشحال می‌شویم ؛ حتی وقتی که احمدی نژاد به خر رهبر بگوید یابو ما باز هم باید خوشحال بشویم . خوشحالی حق ما است و ما به هر قیمت ممکن باید خوشحال باشیم . حتی اگر فردای همان روزی باشد که رفقایمان که از زندان به مرخصی آمده بودند به اوین برگشتند ، ما در هر صورت باید خوشحال باشیم . حتی وقتی از همان رفقا فقط برای دو روز مرخصی حدود یک میلیارد وثیقه بگیرند هم ما درست در همان لحظه خوشحالیم ...
نه ! ما باید با این تشویق‌ها او را کم کم به سمت خودمان بکشیم ! برو بابا که حالم بهم می‌خورد از تمام تشویق‌هائی که در اینهمه سال و هر بار با رنگی و شکلی از اصلاحات بگیر و تا فلان برای کشاندن متعلقین و وابستگان نظام به این سمت کردید و تهش شد اینکه طرف از «وحشت» همان متعلقین و وابستگان یواشکی برود دماوند رأی بدهد و بعد که لو رفت هزار جور دلیل بیاورد ...
نه ! او برای «ایران» افتخار آورده ! مگر آن یکی مدال جهانی که دو دستی تقدیم به قاتل ملت کرد برای ژاپن آورده بود ؟ اگر برای ملت ایران است پس منهم بعنوان یکی از همین ملت ایران می‌گویم که غلط می‌کند سهم منرا به قاتل رفقایم پیشکش بکند . من بدون تردید بخاطر هر فتحی که بجای «ایران» جمهوری اسلامی را بالا ببرد ناراحتم . اگر اینطوری است پس شما چرا ما بخاطر فتوحات دلیر مردانمان در جنوب لبنان خوشحالی نمی‌کنید ؟
و من امروز واقعاً خوشحالم که بجای حمید سوریان به محمدرضا شریفی نیا ، مسعود دهنمکی ، ابوالقاسم طالبی ، فرج الله سلحشور و حتی الناز شاکر دوست مدالی نداده‌اند . وگرنه ما الآن باید بخاطر اینها هم خوشحال می‌بودیم !
چه تصادفی ! امروز درست سه سال بعد از اینکه احمدی نژاد برای انجام مراسم تحلیفش در «خانه ملت ایران» ناچار شد مسیر را با هلیکوپتر طی بکند حمید سوریان در المپیک طلا گرفت . آنهم بعد از چهل سال . چهل سالی که در هیچ جای آن کسی «مجبور» نشده بود یک مسافت نیم ساعته را از «ترس ملت» با هلیکوپتر طی بکند . کسی که با عزادار کردن من و رفقایم که حدود دو ماه بود که بی‌وقفه در خیابان‌ها بودیم خودش را به تحلیف رساند و همین مرد طلائی امشب ایران که در حالت عادی باید به وجودش افتخار کنیم و سر تا پایش را طلا بگیریم ، کمی بعد بدون اینکه چیزی را دیده باشد یا خواسته باشد که دیده باشد خودش را دوان دوان به دفتر آن جناب رساند و مدال جهانی‌اش را به «نوکر ملت ایران» تقدیم کرد ...
به این فکر می‌کنم که اگر بجای رفقای ما ، همین حمید سوریان اگر یک صدم همین اتفاقات برایش می‌افتاد تا حالا دنیا را از سر و صدای خودش کر کرده بود . الآن هم حتماً -کما اینکه هر بار هم اتفاق افتاده- در یک کشوری تقاضای پناهندگی داده بود و سرگردان بود . و اگر می‌پرسیدی هم شک نکن که می‌گفت آمده است تا «بخاطر ملت ایران» دست به افشاگری بزند کما اینکه پیش از او همین کرده‌اند ...
ما ملتی هستیم که باید حتماً خوشحال بشویم . فرقی ندارد که چطوری خوشحال می‌شویم ؛ حتی وقتی که احمدی نژاد به خر رهبر بگوید یابو ما باز هم باید خوشحال بشویم . خوشحالی حق ما است و ما به هر قیمت ممکن باید خوشحال باشیم . حتی اگر فردای همان روزی باشد که رفقایمان که از زندان به مرخصی آمده بودند به اوین برگشتند ، ما در هر صورت باید خوشحال باشیم . حتی وقتی از همان رفقا فقط برای دو روز مرخصی حدود یک میلیارد وثیقه بگیرند هم ما درست در همان لحظه خوشحالیم ...
نه ! ما باید با این تشویق‌ها او را کم کم به سمت خودمان بکشیم ! برو بابا که حالم بهم می‌خورد از تمام تشویق‌هائی که در اینهمه سال و هر بار با رنگی و شکلی از اصلاحات بگیر و تا فلان برای کشاندن متعلقین و وابستگان نظام به این سمت کردید و تهش شد اینکه طرف از «وحشت» همان متعلقین و وابستگان یواشکی برود دماوند رأی بدهد و بعد که لو رفت هزار جور دلیل بیاورد ...
نه ! او برای «ایران» افتخار آورده ! مگر آن یکی مدال جهانی که دو دستی تقدیم به قاتل ملت کرد برای ژاپن آورده بود ؟ اگر برای ملت ایران است پس منهم بعنوان یکی از همین ملت ایران می‌گویم که غلط می‌کند سهم منرا به قاتل رفقایم پیشکش بکند . من بدون تردید بخاطر هر فتحی که بجای «ایران» جمهوری اسلامی را بالا ببرد ناراحتم . اگر اینطوری است پس شما چرا ما بخاطر فتوحات دلیر مردانمان در جنوب لبنان خوشحالی نمی‌کنید ؟
و من امروز واقعاً خوشحالم که بجای حمید سوریان به محمدرضا شریفی نیا ، مسعود دهنمکی ، ابوالقاسم طالبی ، فرج الله سلحشور و حتی الناز شاکر دوست مدالی نداده‌اند . وگرنه ما الآن باید بخاطر اینها هم خوشحال می‌بودیم !
