دیروز تا حالا یک ویدئو است که همه جا می‌بینم : سرنشینان یک بنز پلیس هو می‌شوند و از بین مردم فرار میکنند می‌رود . تفاسیر شورانگیز و قهرمانانه‌ی پای ویدئو هم واقعاً خواندی است . البته من خودم مثل همه قطعاً که جیگرم حال می‌آید با دیدن این صحنه‌ها . منتها وقتی اینها را می‌بینم یاد پارسال و خیابانهای تهران هم می‌افتم . روزهائیکه همه جا تا چشم کار می‌کرد مردم بودند . روزهائیکه مردم توی همان خیابان قرار بعدی را با هم می‌گذاشتند و همه هم می‌آمدند . روزهائیکه هیچکدامشان را مجوز نداشتیم وحشیانه هم سرکوب می‌شدیم ولی باز هم می‌آمدیم . روزهائیکه بجای فقط یک ماشین پلیس یک لشکر پلیس هو میشدند و مجبور بودند بطرز خفت باری از میانمان فرار کنند بروند ...
اینروزها و مشخصاً بعد از 22 بهمن اینرا زیاد می‌شنویم : جنبش تغییر فاز داده . جنبش از شکل خیابانی درآمده . ولی شما را به قرآن یکنفر بمن بگوید جنبش بعد از این تغییر فاز وارد چه فاز جدیدی شده ؟ فاز جدید جنبش الآن دقیقاً چیه ؟ اگر از حالت خیابانی درآمده پس چرا همین موسوی و کروبی پیش از صدور آن بیانیه‌ی مشترک همه را برای 22 خرداد اول دعوت به راهپیمائی "در خیابان" کرده بودند ؟ بدنه‌ی جنبش چی ؟ اگر از فاز خیابانی خارج شده پس چرا برای همین راهپیمائی لغو شده‌ی 22 خرداد باز همه قرار راهپیمائی میگذارند و خیلیها هم می‌روند ؟ الآن دقیقاً و مشخصاً چه کسی باید جواب سوالهای سبزها را بدهد ؟
یک قطار که لوکوموتیو نداشته باشد چقدر و تا کجا می‌تواند راه برود ؟ تا چند ایستگاه می‌تواند جلو برود ؟ هیچ نیروی کشنده‌ای که نیست هیچ ، کلی هم نیروی بازدارنده هست . آقای موسوی ! ما به تو رأی ندادیم که وقتی رئیس جمهور شدی باز هم خودمان برای خودمان تصمیم بگیریم تو دنبال ما بیائی . همین مائی که همین الآن هم به تو می‌گوئیم "رئیس جمهور موسوی" . آقای کروبی ! اگر موسوی نیامده بود تو بیشترین رأی سبز را داشتی . هیچکس انتظار ندارد که شمشیر برداری بزنی به کمر جمهوری اسلامی . ولی بخدا در همین یوتیوب هم می‌توانی بجای موضعگیری نسبت به اتفاقی که "افتاده" خط بدهی برای اتفاقی که "باید بیفتد" . بخدا از سازگارا هم خیلی بهتر بلدی آکسیون تشکیل بدهی !
