سه شنبه در پاریس اعتصاب غذا میکنیم . اینطوری نمی‌شود . فقط نشسته‌ایم و داریم همدیگر را نگاه میکنیم و پس و پیش قبل همدیگر را شخم میزنیم و اخیراً هم که باب شده یقه همدیگر را می‌گیریم و خلاصه‌اش اینکه دقیقاً و درست و تمام و کمال داریم مفتی مفتی همان کاری را میکنیم که طرف مقابلمان پول خرج میکند و دلش می‌خواهد که بکنیم . دست و بال رفقای داخل را که بسته‌اند بی هیچ جای مانوری . ما اینجا نشستیم پیش خودمان فکر کردیم در حمایت از رفقای اعتصاب غذا کرده‌ی زندانی‌مان کاری بکنیم و علی الحساب تصمیم گرفتیم که بدور از سوسول بازیها و قهرمان بازیهای معمول ما هم اعتصاب غذا کنیم . هیچ اتفاقی هم برای هیچکسی نمی‌افتد . پلیس اینجا تی‌تیش تر از این حرفهاست که بگذارد اینطوری بشود . خودم اینجا یکبار دستگیر شده‌ام دیده‌ام از نزدیک !
چقدر خوب می‌شود که مثل روزهای خوب تهران که مختصر فضائی برای حرکت داشتیم و کاری می‌کردیم ، حالا که راهها آنجا بسته است و اینجا می‌خواهیم از فضائی که داریم استفاده کنیم همه مثل همانروزها هر کاری دستشان برمی‌آید انجام بدهند . اگر بیرون هستند و می‌توانند که بیایند پیش ما که چقدر خوب می‌شود ، اگر داخل هستند مهمترین کار را یعنی خبررسانی بکنند . ما از فضای واقعی خارج از کشور استفاده میکنیم شما از فضای مجازی داخل . دو روز هم که شده خشتک همدیگر را درنیاوریم . تعارف که نداریم ، هیچکداممان دلمان نمی‌خواهد سر به تن کل نظام باشد . حالا این یکی می‌گوید یواش یواش بفرست جلو من می‌گویم نه داداش باید یکدفعه هل داد پاره کرد !
یا علی مدد ؛ چاکریم !
